Dag 91. Overdenkingen van zeven Wereldreizigers

Vandaag zijn we weer een dagje thuis gebleven. We zijn de dag begonnen met een klein beetje haast. We hebben ons verslapen voor ons ontbijt, dat we om 8:30u hadden besteld. Iets voor negen uur werden we wakker en we hadden al een appje dat het ontbijt voor ons klaar stond. Binnen no time waren de kids ook wakker en hadden we ons allemaal aangekleed en opgefrist en zaten we aan het ontbijt, dat na een finishing touch voor ons werd opgediend. 

Na het ontbijt was het weer tijd voor school. De kids lopen een tikkeltje achter en hebben gisteren een mooie inhaalslag gemaakt. Vandaag hebben ze die inhaalslag doorgezet. Rond het middaguur hebben we weer een lekkere duik in het zwembad gemaakt en daarna hebben we lunch besteld. Het lijkt wel alsof we hier ritme in beginnen te krijgen. 

De middag bestaat uit school, bordspellen en later op de middag nog wat gamen voor de kids. Wie wilt neemt nog een duik in het zwembad en rond een uur of zeven hebben we Foss wakker gemaakt van zijn middagslaapje om mee te gaan dineren. Vandaag dus geen spectaculaire dag, maar wel een hele relaxte dag. Het is volop genieten in ons mega-huis tussen de rijstvelden. We hebben alle ruimte en alle luxe en nemen het er even van om geen druk programma te hebben. 

Ondertussen is er tijd om eens te overdenken wat we allemaal gedaan hebben en welke lessen we daar uit mee kunnen nemen. 

Het allerbelangrijkste is dat het heerlijk is om tijd voor elkaar te hebben. We leren elkaar en de kinderen op een andere manier kennen en zien de kids echt groeien in hun ontwikkeling. Soms zijn ze nog even heel klein en meestal zijn ze echt al super groot en zelfstandig. De tijd met elkaar is voor ons heel waardevol en verbindt ons nog meer dan we al waren. 

Naast de tijd met elkaar merken we dat het vooral belangrijk voor ons is om met elkaar dingen te beleven, mooie dingen te zien en verrast te worden door andere culturen, gebruiken en omgevingen. Zoals in ons hostel in San Fransisco op de muur stond: Make memories all around the world. 

We hebben echt geluk dat we dit met elkaar allemaal kunnen doen. We zijn ons er bewust van dat we hier hard voor hebben moeten werken en dingen voor hebben moeten laten. Maar hoe langer we onderweg zijn, hoe meer we ons er ook van bewust zijn dat dit écht niet voor iedereen bereikbaar is. Dat maakt ons dankbaar dat we dit nu kunnen doen met onze kiddo's. 

Nederland is een FAN-TAS-TISCH land. We hebben in Nederland echt veel zaken goed geregeld. Goede wegen, gezondheidszorg (en verzekering) voor iedereen, sociaal vangnet, daklozen opvang, etc. Allemaal dingen die we ook wel anders meemaken onderweg. En eigenlijk is het in alle landen tot nu toe minder goed. 

Zoals onze steward vlak voor de landing op Hawai'i zei: Maak je geen zorgen, je bent nu op Hawai'i. Sinds we dat in ons hoofd hebben, komt ook alles daadwerkelijk goed. Of we nu laat op het vliegveld zijn, te zware koffers hebben, een onmogelijke brug op moeten rijden of een vrachtwagen moeten inhalen die bij iedere poging naar rechts over de middenlijn gaat rijden (we rijden hier links): Het komt wel goed. We maken ons vaak drukker dan nodig en het is maar de vraag of dat ooit problemen gaat oplossen. 

Uitdagingen moet je aan gaan! Er zijn altijd beren op de weg te vinden. De meeste gevaren en risico’s die er zijn, kunnen prima beheerst worden. Waar dat niet kan, bijvoorbeeld achterop de scooter bij een scheurende chauffeur, is loslaten de beste optie om toch te kunnen genieten en verder te komen :-)

Zwemmen is leuk, naakt zwemmen is leuker!

Met vijf kids produceren we giga veel afval. In de VS minder door de mega verpakkingen. Verpakkingsloze initiatieven zoals Pieter Pot  mogen best iets meer kosten. En misschien moeten wij maar wat vaker naar de groothandel toe als we weer terug zijn. 

Hakuna Matata!