Dag 116. Dit is reizen!

Vandaag stappen we op 5 uur in de taxi naar het vliegveld. We werden op dit tijdstip zelfs geholpen en uitgezwaaid door een deel van de staf die speciaal hun bed uit kwamen voor ons! 

Bij vliegveld ging het inchecken, door de beveiliging heen komen in 1x perfect. Daarna hebben we een ontbeten. Dat Vietnamezen overal vlees in gooien bleek wel toen we zelfs op de broodjes ei een soot paté aangetroffen. Gelukkig was het wel lekker en hebben we er maar van genoten. 

Na een uurtje vliegen kwamen we weer uit in Ho Chi Minh City waar we vanaf het vliegtuig nog 2,5 uur in de auto naar Mekong delta voor de boeg hadden. Na een bult stenen midden op de weg en een wegversmalling door geparkeerde scooters bij een volleybal wedstrijd kwamen we bij een smal weggetje, langs karaokende Vietnamezen, tot een steigertje bij het water. Aan het einde van de steiger stond een bamboe trap in het water, best stijl. 

Na het trapje een oude lange traditioneel uitziende boot met klapstoelen en reddingsvesten. Het laatste stuk van onze reis zou via de Mekong per boot gaan. De taxi chauffeur en de schipper tilden alle bagage stuk voor stuk de boot in, zonder dat er iets in het water is gevallen! Daaf mocht sturen op de boot. Na ongeveer een half uur op de Mekong meteen we aan bij het resort en kennen we een drankje om even bij te komen. Toen de gastvrouw ons gezin zag, gaf ze aan een kamer boven en een kamer beneden klaar te hebben voor ons, maar ze nu drie kamers beneden klaar zou maken. Super fijn! 

Na even zwemmen om af te koelen en de kids die konden spelen met de kinderen die op het resort rondliepen hebben we aan het water geluncht en genoten van het uitzicht. De rivier stond zeker een meter hoger dan vanmorgen toen we aan kwamen. 

Na de lunch was het tijd om te relaxen en ging HJ op pad met een missie: babydoekjes halen. We hadden er geen een meer en hadden vanmorgen al creatief moeten zijn met medische doekjes die we in San Fransisco gekregen hadden. Volgens de staf moesten we naar het volgende dorp, ongeveer zes kilometer verderop. Onze ervaring is inmiddels echter dat er overal kleine winkeltjes in de buurt zijn met houdbaar eten en toiletartikelen. De wandeling duurde ongeveer tien minuten langs allerlei soorten fruitbomen: bananen, papaja’s, mango’s, durians en kokosnoten. Onderweg had HJ aan mogen schuiven om mee te doen met shots drinken (iets wat sterk afgeraden wordt ivm zelfgestookte gevaarlijke alcohol) en had hij mogen helpen om een vrachtwagen vol te laden met durians (iets wat HJ zelf afraadt, omdat hij geen fan is van deze vruchten). Uiteindelijk werden de doekjes gevonden door te praten met handen, voeten en Google Translate. 

Aan het einde van de dag hadden we weer een heerlijk diner aan de Mekong. Het is weer volop genieten van dit mooie plekje!