Dag 108. Reisdag naar Phu Quoc

Bij het ontbijt werden we vanmorgen verrast door onze host. Ze kwam alvast nieuwe kussens en dekbedden brengen voor na onze check-out. We hadden haar nog niet verwacht om 9u en hoefden ook nog niet uit te checken. Toen onze host zag dat we verrast waren bleef ze op de gang staan wachten tot we klaar waren. De Vietnamezen komen op ons over als een bijzonder volkje. We zijn nog geen enkele Vietnamees tegen gekomen zonder glimlach; iedereen wil alles voor je doen en wanneer we in een warenhuis iets willen kopen, rennen ze echt door de winkel om ons zo snel mogelijk te helpen. Het is alsof we hier echt een hogere rang hebben en de mensen onze tijd zo comfortabel mogelijk willen maken. En al helemaal willen voorkomen om onze tijd te verspillen. 

Enfin. Toen we het ontbijt achter de kiezen hadden en de koffers de gang op wilden rijden, werden we uiteraard geholpen met de koffers, de lift en onze Grab (Aziatische Uber). Toen onze Grab er was, bleek dat de 7persoons auto krap 7 personen kon vervoeren en we niet meer dan 5 personen en koffers in de auto konden proppen. Onze host regelde een extra Grab en bleef net zo lang wachten tot we tevreden en wel wegreden naar het airport.

De chauffeur sprak geen Engels, maar we dachten het toch wijs gemaakt te hebben dat we naar het domestic deel van de luchthaven moesten. Dachten we, want we werden niet helemaal goed afgezet, bleek toen we in de hal zochten naar onze check-in balie. Toen we het gezin in de juiste hal herenigd hadden en we in de rij voor checkin wilden stappen, werden we er tussenuit gehaald omdat we een baby mee hebben. Met baby’s mochten we gebruik maken van de rij-loze balie. Voor iedereen prettiger, want de checkin duurt voor ons met 7 personen altijd wel even. Toen we de (inmiddels) drie grote koffers, de maxicosi en de buggy hadden ingecheckt, konden we door naar de security check. Ook hier geen rij vandaag en geen enkele tas hoefde open! Een unicum voor ons! 

Door het skippen en ontbreken van wachtrijen hadden we opeens nog bijna twee uur de tijd voor ons vliegtuig zou vertrekken. Dat gaf ons de tijd om even lunch te halen. Omdat Vietnamezen echt dol zijn op veel vlees eten, hebben we even moeten zoeken naar een broodje met gebakken ei. Toen we deze opaten, bleek dat zelfs hier een soort paté opgesmeerd was. Wel lekker, maar het bevestigde wel weer ons beeld van de locals. 

Eenmaal in het vliegtuig stegen we op, vlogen we een half uur en landden we weer. In totaal waren we nog geen uur onderweg voor we landden op dit eiland. 

Eenmaal geland hadden we de koffers en buggy snel te pakken.

Daarna werden we buiten opgewacht door een busje om ons naar het resort te brengen. Daar hadden we een wat mindere ervaring. Er waren geen extra bedden in de kamers geplaatst en we moesten nog een keer extra betalen voor een van de bedden die we hadden aangevraagd. Na wat discussie konden we dit gelukkig oplossen en hebben we nog even genoten van ons balkon met uitzicht op zee en mooie vlinders om ons heen. 

Daarna een duik in het zwembad: eindelijk weer eens een zwembad met een gedeelte dat dieper is dan 1:40 meter. 

Na het zwemmen was het tijd voor diner. We waren de enige in het restaurant en vroegen ons af of er wel andere gasten in het resort zijn. Onderweg terug kwamen we in ieder geval één andere gast tegen. Morgen bij het ontbijt zien we wel verder! Moe van de dag (en de korte, slechte nacht) zijn we lekker vroeg gaan slapen!