Dag 58. Calico Ghost town & the West Coast

Vandaag gaan we onze reis naar de westkust maken, maar niet voordat we het spookstadje Calico hebben bezocht. Het stadje ligt naast onze campground en binnen 3 minuten rijden waren we er. Anders dan Grafton lukt het hier duidelijk om er een groter commercieel succes van te maken! De parkeerplek stond al redelijk gevuld en de eerste reisbus stond er ook al toen wij aan kwamen. Toen we vertrokken stonden er inmiddels 6 reisbussen! 

Calico is een compleet andere stad dan Grafton. Grafton was een Mormoonse nederzetting en is verlaten geweest omdat nederzettingen van minder dan 150 personen niet meer veilig waren volgens de County. Daarna is het weer bewoond geweest en langzaam uitgestorven. 
Calico was een stadje dat aan het einde van de 19e eeuw ontstond omdat er een zilvermijn was. In een paar jaar is het stadje enorm gegroeid om vervolgens verlaten te worden omdat de zilverprijs te laag was. Dit stadje was duidelijk veel groter geweest. De Mainstreet was mooi gerestaureerd, er waren ruïnes te zien waarin 40 Chinese gastarbeiders gewoond hadden, we konden een mijnschacht in en er reed een treintje langs de ingang van de mijn. Daarnaast was er veel te zien over het leven in dit stadje. Van de kapper tot de blacksmith tot de kerk en de WC. Alles was goed geconserveerd.

Toen we genoeg gezien hadden van deze spookstad zijn we door gereden richting de westkust. We besloten onderweg dat we toch even langs het Hollywood sign wilden rijden en zetten koers naar LA. Na wat smalle straatjes en mooie huizen kwamen we bij het sign aan. Onmogelijk om te parkeren ivm een evenement om de hoek zijn we snel doorgereden richting de campground. We hebben vluchtig een foto kunnen maken, maar het is een beetje een zoekplaatje geworden.

De wegen zijn in Californië duidelijk aangetast door de tropische storm Hillary die hier ongeveer een maand geleden rond geteisterd heeft. Toen we hongerig en rond etenstijd bij de campground aankwamen bleek dat onze reservering helemaal niet voor deze campground was. We hadden niet aan het strand bij het State park geboekt, maar bij een Regional park ongeveer 1,5 uur verderop. Dan maar snel een hotdog en verder rijden. Na 1,5 uur rijden waarvan het laatste halfuur over een slingerwegje door de bergen, kwamen we eindelijk aan op de campground die we wel geboekt hadden. Met het geluid van wilde golven op de achtergrond hebben we lekker gegeten en zijn we onder de wol gegaan. Morgen gaan we de kust verkennen en blijven we nog een nachtje slapen. Dat is wel even fijn na twee pittige